Het nieuwe jaar is weer begonnen.
Vandaag mijn eerste stagedag van 2014 gehad. Dat was even wennen. Een wekker op 6 uur en daarna de grote vragen ronde. Wat moest ik ook alweer allemaal doen voordat ik de deur achter mij dichttrek? Ontbijten en lunch maken, laptop en oplader mee, map met p.-taken, notitieblok, competentiemeters en nog veel meer papieren….. 0. ja mijn etui ook maar achter de bank wegvissen, heeft er lang genoeggelegen. (eigenlijk gewoon in een la, maar dat klinkt niet zo leuk.) Bepakt en bezakt trok ik de deur dicht en stapte op de fiets. Om al snel te ontdekken wat ik vergeten was: mijn regenbroek. En mijn goede voornemen om sportief te doen en alleen nog bij een laag sneeuw of ijzel de bus te pakken verdween ook als sneeuw voor de zon. Er stond niet zo’n beetje wind en ik mocht er tegen in. De reacties tijdens de nieuwjaarswensen? Wat heb je koude wangen! En je handen zijn ook al zo koud. Tja, zij komen allemaal met de auto. En die heb ik dus niet. En met de bus ben ik tegenwoordig maar liefst een halfuur te laat.
Na ongeveer een halfuurtje stroomde de leerlingen ook binnen en konden we echt los. En omdat het 6 januari is, begonnen we met cake en bruine bonen. Oftewel: drie Koningen. Veel heb ik er niet van meegekregen, want “mijn” enigste student had de boon niet getroffen. Die kwam dus niet onder zijn breukenles uit. Wat ik wel voorbij hoorde komen waren stripboeken als leesboek en een hevig gedreun wat later de tsunami dans van de bovenbouw bleek te zijn.
Wat heb ik dan wel gedaan? Er kwartiertje met ESIS, ons digitaal registratie en leerlingvolgsysteem zitten rommelen, om vervolgens toch nog handmatig alle adaptief getoetste leerlingen op te moeten zoeken. lk kon helaas geen snellere manier vinden… gelukkig zijn er nog geen 60 leerlingen.
En de rest van de dag? Aanvragen voor mijn p-taken opgesteld en aangepast. En competentiemeters ingevuld en op gereflecteerd. Iets waar ik al een halfjaar geleden al mee bezig had gemoeten. Maar beter laat dan nooit.
Er mogen? Morgen doe ik hetzelfde weer, maar dan zonder koningen én hopelijk droog
