Ezel met drie poten, een kerst wonder

De ezel met drie poten, of het verhaal van de ezel voor de kerststal.

Er was eens een ezel met drie poten. Een paar jaar geleden was hij uit een haaknaald en een bolletje katoen ontstaan. Langzaam waren een bolletje grijs en een restje donkergrijs veranderd in de kleine ezel. Eerst een kop en een lijf, daarna een paar oren en toen een voor een zijn poten. Alleen voor die laatste poot, nummer vier, daarvoor was er te weinig grijze draad…..

Balanceren

De kleine ezel kwam op een kast te staan. Hij balanceerde op zijn drie poten en de restjes grijze draad. Dat balanceren was wat moeilijk, maar het leven was nog niet zo saai. Het ezeltje zag andere figuren ontstaan uit een regenboog aan kleuren. Hij genoot van alles wat hij zag.

De kastlade

Na een lange tijd op de kast om zich heen te hebben gekeken hoorde de ezel dat het tijd was om op te ruimen. Dat klonk erg leuk! Zou er een restje grijs worden gevonden om zijn vierde poot te maken? Dan hoefde hij iet meer te balanceren, maar kon hij een rondje lopen!

Helaas voor de kleine ezel betekende het opruimen iets heel anders. De ezel werd zelf opgeruimd! Hij verdween zomaar hup in een lade van het kastje met alle prachtige kleuren katoen.

In de lade zag ezel niets meer van het leven buiten de kast. Hij lag tussen allemaal figuren met missende onderdelen en in de raarste kleuren. Maar hij hoorde nog genoeg. Zo hoorde hij dat hij onderdeel was van een kerststal. Wanneer het warm was in de lade hoorde hij dat woord niet, maar zodra het kouder was hoorde hij dat woord steeds vaker.

Het kerstwonder

Na een lange tijd in de lade, met vele koude en niet zo koude periodes, ging de lade plotseling open. Dit gebeurde heel soms en dan verdween een van de figuren in de lade. Vaker nog kwam er een figuur bij. Maar deze dag gebeurde er iets heel bijzonders. De kleine ezel werd uit de lade gehaald en meegenomen naar de werktafel.

Op de werktafel lag een oude bekende: haaknaald nummer 2,5! En naast haaknaald lag een klein kerstwonder. (tenminst zo vond de kleine ezel) Er lag namelijk een grote dikke bol licht grijs garen. Zou dat genoeg zijn voor een vierde poot?

Na wat passen en meten en een hele scherpe naald voelde de kleien ezel zich als herboren. Hij rende rondjes over de werktafel. Wat was dat fijn! Met vier poten kon hij veel sneller lopen dan op drie.

Een mooi plekje

Na een paar rondje gerend te mogen hebben werd de kleine ezel opgepakt en weer in een kast gezet. Deze keer niet in een dichte lade, maar in een mooi vak naast andere figuren. Ze stelde zich een voor een voor: Jezef, Maria en het kleine baby’tje Jezus. De kleine ezel kon zijn oren niet geloven: Hij stond in de kerststal!

En zo had de kleine ezel eindelijk zijn plekje gevonden. Op vier poten.

Wil je meer weten over mijn kerststal? Kijk dan op de projectpagina. Ben je op zoek naar het patroon van de ezel? Hij staat in dit boekje.