Tussen al het leren en verslagen maken toch nog tijd gevonden om te haken. Met als resultaat dit mooie konijntje.
Met dank aan mijn collega Margriet voor het vinden van het patroon. Ik vrees alleen dat ze nu nog langer moet wachten voor ze er een krijgt, want ik ben verliefd op deze!
Het valt moeilijk te ontkennen dat het een schatje is!
Hij is al een tijdje af, maar omdat het een verjaardagscadeautje was, kon ik er moeilijk foto’s van laten zien. Het is het aapje Jip uit het boekje Gehaakte Beestenboel van Christel Krukkert.
Wil je meer boeken over haken lezen?
Kijk dan in de haakbibliotheek
Het aapje is nu af en staat bij de jarig job. Uiteraard is dit de grootste aap in mijn familie ;). Mijn neefje heeft de bijnaam aapie al heel lang, dus ik vond Jip dan ook een passend cadeau.
Het was wat moeilijk te maken, omdat de patroon niet klopt. Maar gelukkig kon ik mailen met de schrijfster Christel Krukkert. Er bleek inderdaad een drukfout in mijn boek te zitten. Met wat nieuwe toeren kwam ik er al snel uit en was ook de banaan compleet.
De delen van de aap die wel goed in mijn boekje waren omschreven waren goed te haken. De uitzondering hierop was de staart. Dit is een lange gehaakte tunnel, wat het een erg saai karwei maakt. Maar het resultaat is een echte staart, dus het werk meer dan waard.
Een nieuw project loopt inmiddels ook weer… nogmaals een schaapje, dit keer op verzoek van een collega. Op deze manier krijg ik wel handigheid in het haken met harige wol, want dat is nog steeds lastig. Ik heb dus weer een gepiercet schaap in handen. 😉 Mocht je meer willen lezen over schapen met piercings, het blogbericht vindt je hier.
Eindelijk is het zo ver.. het schaapje is af! Maar waarom noem ik het ook wel een lammetje of schapenkop?
Nou ja, af… ik wil het nog een strik geven, maar ik weet helaas niet of het een cadeautje voor een meisje of voor een jongetje is. Dus ik weet nog niet of het een roze of een blauwe strik moet worden.
Het staat wat raar op de poten, net als een pas geboren lammetje. Daarom kan ik het beter een lammetje noemen dan een schaap, vinden jullie ook niet?
Tja, schapenkop. Waarom zou ik een schaapje of lammetje ook wel zo noemen? Dat heeft te maken met de plaats waar ik ben geboren: Dordrecht. De bijnaam van een geboren Dortenaar is namelijk schapenkop!
Toen ik opgroeide pakte ik regelmatig de krant om de strips te lezen. (wat doe je anders als kind met de krant?) Een van de strips waren de schapenkoppen. Regelmatig ging deze strip over voetballen en sport, maar de figuurtje waren erg grappig getekend.
Het lammetje is dus zo goed als af en het volgende project is ook al begonnen. Dat wordt niet zo’n lieverd als dit lammetje. Nee, het wordt een echte Casanova. En niet zo maar één, nee… een RAT!
Net als het patroon van het lammetje komt het uit het boekje Gehaakte Beestenboel van Christel Krukkert. Ook mijn volgende project gaat uit dit boekje komen, ook weer een cadeautje. Maar welke patroon het wordt ga ik nog niet verklappen, want als ik het hier vertel, komt de verrassing misschien wel uit!
Verder moet ik voorlopig toch echt mijn aandacht op een ander boek richten. Geen haakpatronen of roman helaas, maar een studieboek Praktische Gespreksvoering. Zestien bladzijden doornemen, daarna kan ik weer mijn haakwerk oppakken. Niet eerder, want dan blijft school school en komt er niets meer van terecht!
Ik ben op verzoek van een ex collega bezig om een schaapje te haken. Super leuk patroon uit een boekje van Christel Krukkert, duidelijke omschrijving van de stappen en mooie foto’s in kleur. Maar het haken bleek niet zo duidelijk…..
Lees verderWanneer is iets je hobby en wanneer is het je verslaving? Waarschijnlijk liggen de grenzen hiervan dicht bij elkaar, zeker met het programma “Help mijn man heeft een hobby” in het achterhoofd. Sinds enkele weken ben ik in het bezit van het boekje “Gehaakte beestenboel” van Christel Krukkert. En sinds dien ben ik verslaaft. Verslaafd aan haken.
Zodra ik maar een momentje vrij heb komen de naald, patroon en wol uit de tas. En dan gaan we weer verder.
Ondertussen heb ik al verschillende patronen uit het boekje geprobeerd en ze zijn allemaal even leuk. En wat vooral belangrijk is: helemaal niet moeilijk te maken! Ik ben een zogenaamde autodidact als het om haken gaat, ik heb het mijzelf geleerd. Uiteraard met behulp van internet en boekjes, maar dat blijft nog steeds jezelf iets aanleren.
Mijn nieuwe collega’s hebben mijn hobby ook ontdekt. De een vraagt of ik iets wil maken en de ander lijkt het ook leuk om zelf iets te maken. Nog even en ik heb een bedrijfje in gehaakte voorwerpen en een klasje haken… Ik hoop niet dat het uit de hand loopt, in september komen toch echt de schoolboeken weer op tafel.
Foto’s van gemaakte voorwerpen heb ik niet bij de hand, maar deze volgen vanzelf nog. Fotografie blijft natuurlijk ook nog een hobby!
© 2024 Studiebolletjes
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑
